ontdek hoe je aandelen slim kunt verkopen

Ik las 3 maart hierover het volgende bericht:

Waar bibliotheken vol staan met boeken over het kopen van aandelen, is er over verkoopstrategieën veel minder geschreven. Toch is het wel degelijk de moeite waard hier wat meer van te weten. Immers, een slimme verkoopstrategie kan u extra rendement opleveren.


"De meest ondergewaardeerde aandelen stijgen het snelst"

Bovenstaande zin komt in eerste instantie misschien over als een dooddoener. Maar toch is dit een inzicht welke voor beleggers zeer waardevol is. Aan de hand van een eenvoudig voorbeeld laten we u zien waarom.

Stel, drie beleggers ontdekken vrijwel gelijktijdig een interessant, aantrekkelijk gewaardeerd kwaliteitsaandeel. Een aandeel met een sterke competitieve positie, een aandeelhoudersvriendelijk management en met een verwachte jaarlijkse groei van de winst per aandeel van circa 12%.

De actuele waardering bedraagt precies 10 keer de winst. Terwijl een waardering van 14 keer de winst voor het bedrijf in kwestie reëel zou zijn. Na één jaar bedraagt de waardering 11 keer de winst, na zes jaar 14 keer de winst en na tien jaar nog altijd de reëel geachte 14 keer de winst. En onze beleggers in dit theoretische voorbeeld bleken in hun visie correct: de verwachte 12% jaarlijkse winstgroei blijkt gewoon uit te komen.


Belegger A

Belegger A koopt zijn aandelen en houdt ze vervolgens 10 jaar vast ("buy and hold"). Enigszins vergelijkbaar met Warren Buffett die, vanwege de enorme bedragen die door hem geïnvesteerd moeten worden, vrij lastig in en uit aandelen kan stappen.

Het jaarlijkse rendement bedraagt hier 15,4%. Zeker niet gek, en ruim boven het langjarige gemiddelde van de aandelenbeurs. Hoe langer overigens een aandeel in bezit gehouden wordt, hoe meer het rendement verklaard zal worden door de onderliggende winstontwikkeling bij het bedrijf.

Met andere woorden: het effect van een veranderende waardering neemt af naarmate een aandeel langer in portefeuille gehouden wordt.


Belegger B

Beleggers B laat zich omschrijven als 'de klassieke value-belegger'. Door zijn zorgvuldige research weet hij dat voor het aandeel eigenlijk gewoon een waardering van 14 keer de winst zou moeten gelden. En eerder zal hij dit aandeel dan ook niet uit handen geven. Na zes jaar wordt op de beurs eindelijk een waardering van 14 keer de winst betaald en Belegger B besluit tevreden tot verkoop.

Het jaarlijkse rendement bedraagt hier 17,8%. Erg fraai, en Belegger B is hiermee in zijn nopjes: "Eindelijk is mijn visie dan toch uitgekomen!"


Belegger C

Beleger C verkoop zijn aandeel al binnen één jaar tegen 11 keer de winst. Beleggers A en B begrijpen hem eigenlijk niet zo goed: "Waarom een ondergewaardeerd kwaliteitsaandeel verkopen tegen 11 keer de winst wanneer je zelf ook weet dat dit aandeel eigenlijk gewoon 14 keer de winst waard is?"

Belegger B is echter bekend met een slimme verkoopstrategie. Na één jaar is het aandeel tegen 11 keer de winst dan nog steeds wel ondergewaardeerd, het rendement is echter voortreffelijk en belegger B besluit tot verkoop over te gaan.

Zijn rendement bedraagt daarmee immers 22% (10% procent vanwege de hogere KW-verhouding en 12% vanwege de hogere onderliggende jaarwinst), ruim boven de gemiddelde jaarrendementen van Belegger A met 15,4% en van Belegger B die op een jaarlijks rendement van 17,8% is uitgekomen.


Altijd succesvol?

Om deze verkoopstrategie succesvol te implementeren zijn twee criteria essentieel:

1) U beschikt over een ruim aantal interessante beleggingsideeën. Aandelen met dezelfde eigenschappen als in ons voorbeeld dus. Zo niet, dan schiet u met verkopen weinig op: waarom zou u immers een ondergewaardeerd kwaliteitsaandeel verkopen wanneer u geen betere alternatieven voorhanden heeft?

2) De rendementen van individuele aandelen wijken vaak sterk af van allerlei historische gemiddelden. Om optimaal van de genoemde verkoopstrategie te profiteren en niet afhankelijk te zijn van het al dan niet meezitten van de misschien toevallige keuze voor een bepaald specifiek aandeel is een goede spreiding essentieel.

Met 15 tot 25 aandelen in portefeuille (met posities van 4 tot 6%) is het effect van de koersuitslagen van individuele aandelen op de portefeuille als geheel grotendeels geëlimineerd. Met nog grotere aantallen wordt het lastig alle aandelen goed te kunnen volgen en zullen bovendien de transactiekosten steeds zwaarder beginnen te wegen. Zeker wanneer voor de verkoopstrategie van 'Belegger C' gekozen wordt.


De achterliggende reden

In dit fictieve voorbeeld haalt de 'gewoon succesvolle' value-belegger (Belegger B) een rendement van 17,8%. Zonder meer prima te noemen. Belegger C haalt zoals we u lieten zien met 22% een nog fraaier rendement; het verschil bedraagt 4,2%.

Zo'n extra rendement van een paar procent op jaarbasis lijkt misschien de moeite niet waard. Maar vanwege compounding (het 'rente op rente'-effect) leidt dit op termijn wel degelijk tot enorme verschillen in de einduitkomsten. Wijzelf prefereren dan ook een wat actievere verkoopstrategie dan u van value-beleggers in eerste instantie misschien zou verwachten.

Weer een voorbeeld van financiele intelligentie